Onte tivo lugar o concurso morfolóxico oficial de cabalos e eguas de Pura Raza Galega que organiza a Asociación de Criadores de Cabalos de Pura Raza Galega-Puraga. O evento reuniu 7 exemplares machos e 13 femias que chegaron dende as 4 provincias galegas.
Jalisco, un fermosísimo cabalo de capa castaña, propiedade de Lino Freire e Perla, unha formidable egua de capa negra de José María Costa Blanco, gañaron cada un na súa categoría.
Aínda que gañaron dous exemplares de sobresaliente, o concurso estivo marcado tanto pola desproporción do tempo como pola forma de valoración das eguas fronte aos cabalos. Para valoralas a elas, e, para axilizar e tardar menos tempo, primeiro fixeron unha roda comparativa, ao xeito dos concursos morfolóxicos das vacas frisonas, onde quedaron fóra 6 dos 13 exemplares, e, a continuación o xuíz foi pedindo trote e inmobilidade na pista para cada un dos animais que continuaban na area. O caso é que, entre unhas cousas e outras, pasou unha hora. Mentres tanto, na sección de sementais, a duración foi de 15-20 minutos, ou sexa, unha media de 3 minutos por cabalo (recordemos que había 7). Xa que logo, parece unha valoración demasiado ás présas para que sexa rigorosa e seria.
É de destacar tamén, que, no concurso de onte, aínda que o prototipo racial oficial marca unha alzada á cruz de 1,20 a 1,40 cm, o xuíz deixou claro na súa valoración que prefería os pequenos e deixou fóra dos primeiros postos e incluso dos premios aos exemplares de maior alzada, aínda incluíndose correctamente dentro do rango de alzada do morfotipo.
Ao parecer, xa non é a primeira vez que estes concursos adoecen de falta de criterio de valoración de moitos dos xuíces/xuízas que tiveron, moi pouco ou ningún contacto con estes cabalos dende que fixeron o curso para poder exercer o seu papel de máximas autoridades. Así, por un lado, as dúbidas, e, por outro, os comentarios que lles fai o presidente da dita asociación dende un lateral da pista ou dende a propia mesa presindencial cando se achegaba o xuíz (non sabemos se acertados ou non pero si que daban mala imaxe e sospeita), mostran pouca crenza no resultado e pouca fiabilidade nos resultados. Se cadra, é por falta de reciclaxe e dun criterio unificador, rigoroso, acorde co descritor do prototipo racial oficial que publicou a Xunta de Galicia no seu día, etc.
Outras veces que amosaron esta falta de criterio, foi, por exemplo, no campionato que levaron a cabo no ano 2011 no que gañou unha egua de capa negra con despigmentacións de capa obvias; ou, incumprindo partes do seu propio regulamento de concursos (nun dos concursos participou o cabalo do propio presidente presentado por unha persoa sen a vestimenta oficial e, aínda que o semental tiña despigmentacións de capa na cara, quedou segundo); noutros dicían que a decisión do xuíz era inapelable cando no regulamento dicía totalmente o contrario, etc.
Agora ben, cómpre destacar tamén a amabilidade e o trato do director técnico da asociación cos criadores, ás veces un pouco despistado, pero sempre con boa intención e cun sorriso para os participantes.
Toda a actualidade sobre o PRG: concursos morfolóxicos, ligazóns de interese, vídeos, fotos, noticias, bibliografía, etc. / Everything about Galician Horse Breed: morphological competitions, interesting links, videos, photos, news, bibliography, and so on.
CARACTERÍSTICAS DO PRG
domingo, 16 de xuño de 2013
mércores, 12 de xuño de 2013
A COPA GALICIA, CHAMADA INAPROPIADAMENTE DO PRG
Se entrades AQUÍ, podedes comprobar os resultados da Copa Galicia. Nos sementais, gañou sempre Porteño, o cabalo da asociación que organiza o dito campionato. Rumorea a xente do mundo do PRG que é, por un lado, para que a asociación (inapropiadamente chamada tamén Asociación Pura Raza Cabalo Galego) quede ela mesma co diñeiro para sobrevivir como tal (ao parecer, non lle chega co que cobra das subvencións: Xunta, Europa...), fixo isto dende que comezou a Copa (comprobade o palmarés de anos anteriores AQUÍ). E, por outro, para darlle publicidade ao cabalo que é pai do poldro que vai nacer e que lle vai regalar ao afamado Amancio Ortega (será que el non o pode pagar). Ou sexa, que o cabalo non gaña porque o valla.
Na sección de eguas, máis do mesmo. Vai gañando a egua do criador que máis gando leva a este certame, non a egua que máis vale (así volven dicir os/as afeccionados/as ao mundo do PRG). Asemade, tamén podedes comprobar que vai de terceira Furia de Oza, unha egua sen pasaporte de PRG; trátase dunha "egua cruzada que non pasou a valoración da comisión cualificada e apoderada para iso" (palabras dos propios xuíces).
Xa que logo, tanto nunha sección coma na outra, pódese comprobar a trampa que hai nun campionato subvencionado con fondos públicos. É unha vergoña que queden cos cartos das subvencións e dos premios!!!! U-lo o fomento e divulgación da raza?
Queremos avisar aquí desta circunstancia e animamos, dende o blog, a todos os criadores e futuros criadores a que se unan ao Campionato Oficial que organiza Puraga. Tampouco está exento de erros, pero polo menos é transparente nas putuacións e valoracións e a asociación mira máis polo criador e polos cabalos, que é realmente o obxectivo destas organizacións. Proba do bo facer é o número de participantes que hai nos seus concursos: 15 (fronte aos 3 ou 4 que participan na copa).
Na sección de eguas, máis do mesmo. Vai gañando a egua do criador que máis gando leva a este certame, non a egua que máis vale (así volven dicir os/as afeccionados/as ao mundo do PRG). Asemade, tamén podedes comprobar que vai de terceira Furia de Oza, unha egua sen pasaporte de PRG; trátase dunha "egua cruzada que non pasou a valoración da comisión cualificada e apoderada para iso" (palabras dos propios xuíces).
Xa que logo, tanto nunha sección coma na outra, pódese comprobar a trampa que hai nun campionato subvencionado con fondos públicos. É unha vergoña que queden cos cartos das subvencións e dos premios!!!! U-lo o fomento e divulgación da raza?
Queremos avisar aquí desta circunstancia e animamos, dende o blog, a todos os criadores e futuros criadores a que se unan ao Campionato Oficial que organiza Puraga. Tampouco está exento de erros, pero polo menos é transparente nas putuacións e valoracións e a asociación mira máis polo criador e polos cabalos, que é realmente o obxectivo destas organizacións. Proba do bo facer é o número de participantes que hai nos seus concursos: 15 (fronte aos 3 ou 4 que participan na copa).
sábado, 8 de xuño de 2013
NOVO VÍDEO NO YOUTUBE SOBRE O PRG
martes, 4 de xuño de 2013
AS RAPAS, BO SITIO PARA ATOPAR PRG
Nas últimas citas anuais das rapas das bestas, houbo moi pouca oportunidade para facer mercado debido á colocación obrigatoria do microchip que esixía a Xunta. Este ano, a Administración rectifica, será máis tolerable e o mercado volverá funcionar na zona de Pontevedra.
No que vai de ano, xa se celebraron o curro da Valga (o 12 de maio) e o da Torroña (o pasado 2 de xuño) e vanse realizar tamén neste mesmo mes os de Mougás (domingo día 9), Morgadáns (domingo día 16) e San Cibrán (domingo día 23).
Isto é así, despois de todas as manifestacións e protestas que os criadores levaron adiante. Parabéns!!!
http://www.farodevigo.es/comarcas/2013/06/01/xunta-tolera-rapas-microchip-reanudaran/820732.html
domingo, 2 de xuño de 2013
XA TEMOS DATA EXACTA E HORA PARA A CITA CO CAMPIONATO OFICIAL
O sábado 15 de xuño ás 15.30 na Feira-Exposición de Silleda.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
Buscar neste blog
ARTES E AZABACHE DEMOSTRANDO A SÚA DOMA DE ALTA ESCOLA
BIBLIOGRAFÍA
Bongianni, Maurizio (1995): Guía das raças de cavalos. Lisboa, Editorial Presença.
Cabada Castro, Manuel (1992): A rapa das bestas de Sabucedo. Vigo, Ir Indo.
Caetano, Paulo (2011): Cavalos selvagens ibéricos. Lisboa, Bizâncio.
Carreiro, Pepe (2008): O cabalo galego. A Nosa Terra.
Checa Cortés, María Luisa (2005): Análisis de la variabilidad genética en razas equinas autóctonas españolas detectada mediante microsatélites. Tesis Doctoral.
Conde Gómez, Diego (2013): Veterinaria e mellora pecuaria na Galicia contemporánea. O papel de Juan Rof Codina. Santiago de Compostela, USC.
Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural (2002): Manual do criador. Xunta de Galicia.
Consellería do Medio Rural (inédito): Manual de formación en materia de transporte animal. Benestar animal e movemento pecuniario.
García Fernández, Miguel (2009): Ferro ardendo. Documental 20'.
González Troncoso, Joaquín (2007): Nós, andadura. Federación Hípica Galega.
Lagos Abarzuza, Laura (2013): Ecología del lobo (Canis lupus), del poni salvaje (Equus ferus atlanticus) y del ganado vacuno semiextensivo (Bos taurus) en Galicia: interacciones depredador-presa. Universidade de Santiago de Compostela.
López Bao, José Vicente et alii (2013): "Indirect Effects on Heathland Conservation and Wolf Persistence of Contradictory Policies that Threaten Traditional Free-Ranging Horse Husbandry." en Digital CSIC.
Moreda, Eva (2009): O país das bestas. Biblos.
Moure, Gonzalo (2008): Son un cabalo. Kalandraka.
Pomerová, M. et alii (2014): "Worldwide frequency distribution of the 'Gait keeper' mutatio in the DMRT3 gene" en Stichting International Foundation for Animal Genetics, 45, páxs. 274-282.
Pose Nieto, H. et alii (2001): "Actuaciones para la conservación del cabalo galego de monte" en Archivos de zootecnia, vol. 50, núm. 189-190, páxs. 251-258.
Pose Nieto, H. et alii (2001): "La conservación de los recursos genéticos animales en peligro de extinción de Galicia" en Archivos de zootecnia, vol. 50, núm. 189-190, páxs. 279-290.
Pose Nieto, H. (2003): Guía dos curros de Galicia. Vigo, Xerais.
Pose Nieto, H. e Vázquez Varela, J.M. (2005): "Nuevos datos y perspectivas sobre la domesticación del caballo: los caballos criados en régimen de libertad en Galicia, Noroeste de España" en MUNIBE (Antropología-Arkeología) 57, Homenaje a Jesús Altuna. San Sebastián.
Ripalda, Xosé Lois (2004): O cabalo ceibe. Vigo, Ir Indo.
Santamarina Pernas, Germán; Prieto Montaña, Felipe e Benedito Castellote, José Luís (1994): El poni gallego. Hematología y bioquímica sanguínea. Lugo, Diputación provincial de Lugo.
Cabada Castro, Manuel (1992): A rapa das bestas de Sabucedo. Vigo, Ir Indo.
Caetano, Paulo (2011): Cavalos selvagens ibéricos. Lisboa, Bizâncio.
Carreiro, Pepe (2008): O cabalo galego. A Nosa Terra.
Checa Cortés, María Luisa (2005): Análisis de la variabilidad genética en razas equinas autóctonas españolas detectada mediante microsatélites. Tesis Doctoral.
Conde Gómez, Diego (2013): Veterinaria e mellora pecuaria na Galicia contemporánea. O papel de Juan Rof Codina. Santiago de Compostela, USC.
Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural (2002): Manual do criador. Xunta de Galicia.
Consellería do Medio Rural (inédito): Manual de formación en materia de transporte animal. Benestar animal e movemento pecuniario.
García Fernández, Miguel (2009): Ferro ardendo. Documental 20'.
González Troncoso, Joaquín (2007): Nós, andadura. Federación Hípica Galega.
Groba Bouza, Fernando (2010): "A cabalo regalado non se lle mira o dente. Compilación da fraseoloxía equina galega actual" en Cadernos de Fraseoloxía Galega 12. Santiago de Compostela, Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades.
Groba Bouza, Fernando (2011):"Onde hai eguas, poldros nacen. A realidade vista dende os equinos" en Cadernos de Fraseoloxía Galega 13. Santiago de Compostela, Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades.
Lagos Abarzuza, Laura (2013): Ecología del lobo (Canis lupus), del poni salvaje (Equus ferus atlanticus) y del ganado vacuno semiextensivo (Bos taurus) en Galicia: interacciones depredador-presa. Universidade de Santiago de Compostela.
López Bao, José Vicente et alii (2013): "Indirect Effects on Heathland Conservation and Wolf Persistence of Contradictory Policies that Threaten Traditional Free-Ranging Horse Husbandry." en Digital CSIC.
Moreda, Eva (2009): O país das bestas. Biblos.
Moure, Gonzalo (2008): Son un cabalo. Kalandraka.
Pomerová, M. et alii (2014): "Worldwide frequency distribution of the 'Gait keeper' mutatio in the DMRT3 gene" en Stichting International Foundation for Animal Genetics, 45, páxs. 274-282.
Pose Nieto, H. et alii (2001): "Actuaciones para la conservación del cabalo galego de monte" en Archivos de zootecnia, vol. 50, núm. 189-190, páxs. 251-258.
Pose Nieto, H. et alii (2001): "La conservación de los recursos genéticos animales en peligro de extinción de Galicia" en Archivos de zootecnia, vol. 50, núm. 189-190, páxs. 279-290.
Pose Nieto, H. (2003): Guía dos curros de Galicia. Vigo, Xerais.
Pose Nieto, H. e Vázquez Varela, J.M. (2005): "Nuevos datos y perspectivas sobre la domesticación del caballo: los caballos criados en régimen de libertad en Galicia, Noroeste de España" en MUNIBE (Antropología-Arkeología) 57, Homenaje a Jesús Altuna. San Sebastián.
Ripalda, Xosé Lois (2004): O cabalo ceibe. Vigo, Ir Indo.
Santamarina Pernas, Germán; Prieto Montaña, Felipe e Benedito Castellote, José Luís (1994): El poni gallego. Hematología y bioquímica sanguínea. Lugo, Diputación provincial de Lugo.
Teniente, Xavier e Guillermo, Xosé (2009): Cabalos de vento. Curros de pedra. Vigo, Xerais.
VV.AA. (2001): Razas autóctonas de Galicia en peligro de extinción. Xunta de Galicia.
VV.AA. (2001): Razas autóctonas de Galicia en peligro de extinción. Xunta de Galicia.
Zunzunegui Costas, Salvador: Os Alfaraces da Limia.