JALISCO E PERLA, OS MELLORES DA SEMANA VERDE 2013

Onte tivo lugar o concurso morfolóxico oficial de cabalos e eguas de Pura Raza Galega que organiza a Asociación de Criadores de Cabalos de Pura Raza Galega-Puraga. O evento reuniu 7 exemplares machos e 13 femias que chegaron dende as 4 provincias galegas.

Jalisco, un fermosísimo cabalo de capa castaña, propiedade de Lino Freire e Perla, unha formidable egua de capa negra de José María Costa Blanco, gañaron cada un na súa categoría.

Aínda que gañaron dous exemplares de sobresaliente, o concurso estivo marcado tanto pola desproporción do tempo como pola forma de valoración das eguas fronte aos cabalos. Para valoralas a elas, e, para axilizar e tardar menos tempo, primeiro fixeron unha roda comparativa, ao xeito dos concursos morfolóxicos das vacas frisonas, onde quedaron fóra 6 dos 13 exemplares, e, a continuación o xuíz foi pedindo trote e inmobilidade na pista para cada un dos animais que continuaban na area. O caso é que, entre unhas cousas e outras, pasou unha hora. Mentres tanto, na sección de sementais, a duración foi de 15-20 minutos, ou sexa, unha media de 3 minutos por cabalo (recordemos que había 7). Xa que logo, parece unha valoración demasiado ás présas para que sexa rigorosa e seria.

É de destacar tamén, que, no concurso de onte, aínda que o prototipo racial oficial marca unha alzada á cruz de 1,20 a 1,40 cm, o xuíz deixou claro na súa valoración que prefería os pequenos e deixou fóra dos primeiros postos e incluso dos premios aos exemplares de maior alzada, aínda incluíndose correctamente dentro do rango de alzada do morfotipo.

Ao parecer, xa non é a primeira vez que estes concursos adoecen de falta de criterio de valoración de moitos dos xuíces/xuízas que tiveron, moi pouco ou ningún contacto con estes cabalos dende que fixeron o curso para poder exercer o seu papel de máximas autoridades. Así, por un lado, as dúbidas, e, por outro, os comentarios que lles fai o presidente da dita asociación dende un lateral da pista ou dende a propia mesa presindencial cando se achegaba o xuíz (non sabemos se acertados ou non pero si que daban mala imaxe e sospeita), mostran pouca crenza no resultado e pouca fiabilidade nos resultados. Se cadra, é por falta de reciclaxe e dun criterio unificador, rigoroso, acorde co descritor do prototipo racial oficial que publicou a Xunta de Galicia no seu día, etc.

Outras veces que amosaron esta falta de criterio, foi, por exemplo, no campionato que levaron a cabo no ano 2011 no que gañou unha egua de capa negra con despigmentacións de capa obvias; ou, incumprindo partes do seu propio regulamento de concursos (nun dos concursos participou o cabalo do propio presidente presentado por unha persoa sen a vestimenta oficial e, aínda que o semental tiña despigmentacións de capa na cara, quedou segundo); noutros dicían que a decisión do xuíz era inapelable cando no regulamento dicía totalmente o contrario, etc.

Agora ben, cómpre destacar tamén a amabilidade e o trato do director técnico da asociación cos criadores, ás veces un pouco despistado, pero sempre con boa intención e cun sorriso para os participantes.